Inspiratie in de muziek

Zolang heb ik me afgevraagd waar mijn inspiratie nou vandaan komt. Ik was even bang dat mijn inspiratie gister even rust had genomen. Maar nu denk ik te weten waar ik mijn inspiratie vandaan haal: muziek. Ik zette gister de muziek aan en ik kreeg opeens weer zo'n vlaag van inspiratie. Ik ben altijd al iemand geweest die helemaal kan opgaan in muziek. Zouden mensen via muziek mij bepaalde gevoelens kunnen doorseinen? Mensen die met veel passie en inspiratie een liedje maken, kunnen zij mij dat gevoel overbrengen? Ik heb het inspiratie gevoel lang niet bij elk liedje. Vooral liedjes van artiesten waar ik bewondering voor heb kunnen mij met hun liedjes dit gevoel geven. Ik kon zelfs bij twee Spaanse liedjes die ik vroeger heel veel luisterde een verhaal verzinnen waarvan later bleek dat het heel dichtbij het verhaal zat dat gezongen werd. Vaak gaat mijn inspiratie niet eens over waar het liedje over gaat. Soms ook wel, dan hoor ik een zinnetje en dan kan ik daar een heel verhaal van maken. Nou vraag ik me af, hebben veel mensen dit of is het echt iets speciaals waar ik trots op mag zijn?

Inspiratie is iets heel raars eigenlijk. Je hebt het of je hebt het niet. En als je het wel hebt kan je de mooiste dingen maken of verzinnen. Hebben alle grote artiesten naast talent ook altijd inspiratie? Of krijgen ze iets voorgeschoteld dat ze maar moeten uitvoeren? Zoals Britney Spears. Ik krijg uit diverse bronnen altijd te horen dat zijn niet haar eigen liedjes schrijft en niet haar eigen clips verzint. Dan kan ik me voorstellen dat ze een volledig inspiratieloze artiest is die toch wel het grote talent tot verkoop bezit.

Hoe belangrijk is inspiratie?

Spring is in the air

Ik merk het weer. Het wordt weer echt lente. De zon breekt door, 's ochtends is het te warm onder de dekens en in de trein achtervolgen de flirt beluste ogen me weer. Het is alsof iedereen uit zijn winterslaap ontwaakt, zich ontpopt en als een vogeltje op zoek gaat naar een partner om de rest van het jaar mee door te brengen.

Het landschap wordt weer rustig en vredig. Bomen maken voorzichtig hun eerste stap tot bloeien. Schaapjes genieten van de vroege lentezon. Het water stroomt rustig in de wind. Vogeltjes fladderen vrolijk om elkaar heen. Duintjes zien er bijna weer aantrekkelijk uit. Zelfs de geur van de wind ruikt niet meer kil en guur, maar zacht en vruchtbaar.

Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar ik verlang wel weer naar de zomer.

Weerzien

Het vliegveld is rustig.
Met het ijsje in mijn hand,
kijk ik door het dikke glas.

Koffers komen, koffers gaan.
Mensen komen, mensen gaan.

Mensen wachten, mensen kijken.
Hopen op het weerzien,
van vrienden en familie.

Alweer een jaar geleden.
Dat ik je voor het laatst zag.
Mijn kleine grote zus.

Daar in de verte loop je de trap af.
Niet alleen, dit keer.
Je vriend vergezelt je.

Je pakt je koffer en loopt verder.
Naar ons, je familie.
Die er altijd zal staan.
Wachtend op jou weerzien.

Schuine moppen en natte dromen

- Kudde humor is humor die alleen schapen snappen.
- Een aanstekelijke lach is een lach waarmee je fikkie kunt stoken.
- Een schoolbord is een bord dat naar school gaat.
- Een schuine mop is een mop die je heel snel moet vertellen anders valt ie om.
- Bovennatuurlijk is een ander woord voor vliegen.
- Een kattenbak is een bak die katten maakt.
- Een natte droom is een droom die niet te lang moet duren anders raak je doorweekt.
- Een boodschappentas is een tas die de boodschappen doet.
- Een handbal is een bal in de vorm van een hand.
- Msn is een breezer-chatbox.

Technologie

Vandaag deed het internet het niet op school. Echt ongelofelijk aan hoeveel dingen het kan liggen: de router, de server, de snoertjes en kabeltjes, de instellingen van internet... Uiteindelijk bleek dus dat het waarschijnlijk aan de provider ligt en dat wij er verder niks aan kunnen doen... *Zucht* Technologie... Als je je er eenmaal in hebt verdiept kan je er best mee overweg, maar dan moet je ook wel bij blijven. Een aantal jaar geleden (lees: een stuk of vier jaar geleden, maar het kan ook een jaar meer of minder zijn) vond ik het allemaal heel interessant en wist ik er ook best veel van. Maar mijn kennis is verouderd en ik heb er vrijwel niks meer aan. Ik snap helemaal wat ze bedoelen met dat de technologie veel te hard gaat. Alleen mensen die er dagelijks in zitten weten precies waar ze mee bezig zijn. Ja, ik weet hoe ik een weblogje in elkaar moet zetten, ik 'spreek' simpel HTML, weet hoe en waar ik dingen moet instaleren, weet voldoende waar alle snoertjes en kabeltjes in moeten (alleen raak ik soms in de war met de indeling van andere computers) en bezit het standaard breezer-pakket (word, msn, kazaa, internet...). Maar als er echt problemen zijn moet ik de hulp van computernerds inschakelen. Ik heb het idee dat ik op zich niet veel te kort kom voor persoonlijk gebruik. Ik ben alleen bang dat de technologie me op een zeker moment zal inhalen en ik er helemaal niks meer van snap. En een computernerd als vriendje maakt je ook behoorlijk lui. Ik moet dus veel computeren in de strijd tegen de technologie. Maar dat lukt ook niet als een zus de computer constant in beslag neemt voor schoolwerk.

Droom

Vannacht droomde ik dat ik op de fiets zat. Ik werd door iedereen nagekeken. Tuurlijk, logisch. Dacht ik. Ik ben ook hartstikke knap. Maar naarmate de reis vorderde kwamen steeds meer vrienden van me met me meefietsen, terwijl de mensen nog steeds naar mij bleven kijken. En de vrienden die met me meefietsten waren minstens even knap als ik. Waarom werden zij niet nagekeken? Toen we op onze bestemming aankwamen bleek dat er een vuiltje op mijn gezicht zat.

Op de terugweg keek iedereen naar een vriendin van mij; haar make-up was uitgelopen.

De onverantwoordelijkheid van de man ontrafeld

Dit is wat ik uit diverse bronnen heb opgemaakt:

Adam en Eva wonen in het paradijs. Allemaal heel leuk en aardig... MAAR! Ze mogen niet van een appelboom eten. Dan komt er een slang die Eva toch weet te verleiden met een appel. Eva neemt een hapje, geeft de appel aan Adam en die neemt ook een hap. God wordt boos en straft hen met sterfelijkheid en is de mensheid vervloekt. Maar dat is niet alles. De vrouw heeft er nu nog last van. Menstruatiepijnen, pijn bij de bevalling en meer kwaaltjes. Mij is verteld dat dat daardoor was.

Maar kom op mensen! Even reëel. Alsof de volledige verantwoordelijkheid bij de vrouw ligt omdat Eva toevallig als eerst een hap van die appel nam. Dus God is sowieso onredelijk geweest want of een, alle mannen hebben de onverantwoordelijkheid van Adam geërfd of twee, God heeft de vrouw nóg een extra last gegeven: de onverantwoordelijke man.

Weet je nog?

Weet je nog?
Ik weet het nog.
Hoe de zon de tent verwarmde.
Hoe ik langzaam wakker werd.
In jouw armen.

Weet je nog?
Ik weet het nog.
De streling over mijn gezicht.
Lieve woordjes in mijn oor.
De ochtend geur.

Weet je nog?
Ik weet het nog.
Je hebt lang naar me gekeken.
Zeg je.
Je kan het nog wel uren volhouden.
Zeg je.
Dicht tegen elkaar aan.

Weet je nog?
Ik weet het nog.

Uitdagen

Ik vind het fijn om mijn hersenen af en toe uit te dagen. Zoals vandaag, dan denk ik de hele dag heel veel na over van alles en nog wat. Dan zijn mijn hersenen 'warm gelopen' en gaat mijn denken sneller. Dan is het leuk om mijn hersenen uit te dagen door bijvoorbeeld wiskunde te doen. Dat wilde ik tijdens de laatste skivakantie ook. Toen had ik wiskunde A, 4 HAVO meegenomen maar dat boek was veel te makkelijk. Zo was er zelfs een vraag waarvan ik dacht dat het een strikvraag was maar dat bleek het toch niet te zijn. Ik kreeg een stamboom die er ongeveer zo uitzag:

Toen was de vraag welk nummer, uitgaande dat deze stamboom zo door zou gaan, de vader heeft van nummer 11 en welk nummer haar opa had. Ik dacht dus dat dat een strikvraag was, want iedereen heeft tenslotte twee opa's. Maar bij de antwoorden stond dat niet vermeld. De sukkels. Ik wil een wiskundeboek die wel leuke strikvragen bevat en mij niet alleen probeert een bepaalde methode aan te leren. Anders is het zo saai. Nu heb ik wel een boek van wiskunde B, 5 vwo, dat is al een stuk moeilijker maar helaas niet echt leuk of uitdagend. Ja, dat is het, ik wil een boek dat mij uitdaagt om door te denken, verder te denken, iets dat net boven mijn niveau zit, daar leer ik pas echt van.

Toegeven

Als je toegeeft aan dat waar je je al zo lang tegen verzet, kan het best wel meevallen. Van het kleinste dingetje tot de meest uitgebreide problemen. Zo kwam ik op het idee toen ik vandaag liep naar school. Mijn schoen schoof mijn sok voortdurend naar beneden. Het verzetten daartegen was vermoeiend; elke minuut moest ik mijn sok weer omhoog trekken. Nadat ik dit toch wel veel te lang had volgehouden gaf ik het op en gaf ik toe aan de natuurkunde. Ik liet mijn sok halverwege mijn voet zijn waar die was. En het liep niet eens zo erg. Best fijn eigenlijk.

Ik denk dat dit in meer gevallen voor zal komen. Het is veel vermoeiender om tegen de stroom in te zwemmen dan erin mee te gaan. Aan de andere kant is het ook helemaal niet erg om als een rots in de rivier te blijven staan, wachtend tot de rivier rustig wordt. Of nog beter: een dam te bouwen. Het zal zeker moeite kosten. Maar als je dam gebouwd is, is het voor het water geen doen meer om er tegen in te gaan. Dan zijn de rollen helemaal omgedraaid. De dam heeft dan de touwtjes in handen.

Oké, oké. Dit gaat echt helemaal nergens meer over. Eerlijk toegegeven: ik had eerst in gedachten hoe sommige mensen zich verzetten tegen onze school. Dat ze veel minder moeite hoeven te doen door toe te geven aan een ander inzicht. Maar toen bedacht ik dat wij ons ook enorm aan het verzetten zijn tegen de stroom zoals die nu gaat. Maar zijn wij dan een rots of een dam? Zullen wij die overkant halen? Of zijn de mensen die zich verzetten tegen de school bezig met die dam. Of zijn ze juist het water in de rivier dat extra hard probeert te stromen? Want eigenlijk zijn wij de rivier niet; wij zijn niet de stroom zoals die nu gaat.

Oké, hier moet ik duidelijk nog verder over filosoferen. Als jullie nou vast jullie visie hier op geven… Dat helpt mij wel.

Korter?

Ik merk dat de dingen die ik schrijf wel erg lang zijn. Moet ik mijn tekststukken korter maken of zijn ze wel interessant genoeg? Zijn ze überhaupt wel enigzins interessant? Want niemand leest ze toch. Hehe, ik heb ook nog niemand de URL gegeven... En mijn site heb ik al zolang niet vernieuwd, daar komt toch ook niemand dus daar zullen ze de URL ook niet gezien hebben.

Hebben onze gebruiken invloed op hoe 'normaal' we zijn?

Mensen, zeker tieners, willen graag speciaal en bijzonder zijn. Tuurlijk heb ik dit zelf ook. Daarbij besef ik wel, en daar heb ik absoluut vrede mee, dat ik ook een hoop gebruiken heb (Ik noem het even voor het gemak gebruiken. Ik bedoel eigenlijk iets uitgebreiders dat gebruiken includeert maar ik weet geen ander woord dat passend is.) die heel veel mensen hebben. Die noemt men ‘normaal’. Zo dubben veel mensen met de vraag wanneer iemand nou ‘normaal’ is. Ik denk dat zodra de gebruiken van iemand die speciaal of ongebruikelijk zijn en de gebruiken van iemand die met het overgrote deel van de bevolking overeenkomt in evenwicht zijn, je ‘normaal’ te noemen bent. Uiteraard maakt het ook uit in hoeverre de gebruiken gebruikelijk zijn. Misschien is het wel leuk mijn gebruiken op te schrijven en ze te plaatsen waar ik denk dat ze horen. Meteen ook handig als voorbeeld.

Ongebruikelijke gebruiken:
- Ik zit op een particuliere school zonder vast rooster die democratisch werkt.
- Ik heb een veel meer uitgesproken mening dan veel van mijn leeftijdgenoten.
- Ik poets vrijwel altijd alleen mijn tanden ’s avonds. (Slecht hè?)
- Ik woon op twee uur reizen met het openbaarvervoer van mijn school vandaan.
- Het leeuwendeel van mijn vrienden woont in een andere provincie (en ik ben geen grens gevalletje).
- Er staan twee bedden op mijn kamer (en ik deel mijn kamer met niemand anders).
- Ik kijk bijna nooit chagerijnig in de trein.
- Ik ski al sinds mijn vierde vrijwel elk jaar.
- Ik kijk geen Idols.
- Ik probeer zoveel mogelijk mijn eigen mening te vormen en wil enkel dingen omdat ik het zelf wil en niet omdat de maatschappij mij heeft laten denken dat ik het wil (lees: mode, vriendjes, make-up…).

Gebruikelijke gebruiken:
- Ik heb leuke vrienden.
- Ik hou van mijn ouders.
- Ik was me gemiddeld 3-6 keer per week.
- Ik kan zwemmen.
- Ik weet nog maar heel weinig van wat ik geleerd heb op school in de eerste en de tweede.
- Ik was me met water.
- Mijn tanden poets ik met tandpasta en een tandenborstel.
- Ik heb vooroordelen.
- Ik lees altijd ondertitelingen. Ook als het geluid uitstekend verstaanbaar Nederlands is.
- Ik ben hetroseksueel.

Het is nog best moeilijk voor beide tien dingen op te noemen. Vooral de ongebruikelijke gebruiken, dan zijn de dingen die ik bedenk wel ongebruikelijk voor mijn leeftijd maar voor latere leeftijd niet. Ik heb uiteindelijk toch een paar dingetjes opgenoemd die (voornamelijk) alleen voor mijn leeftijd gelden. Verder waren de ongebruikelijke gebruiken best lastig omdat, vlak voor ik het wilde opschrijven, ik begon te twijfelen of het nou wel zo ongebruikelijk was. Misschien ben ik wel normaler dan ik dacht.

Het was verder wel een leuke opdracht. Leuk om zelf misschien een keer te proberen?

Het onstaan van de leerplicht

School, of eigenlijk leerplicht, is om een goed doordachte reden bedacht. Kinderen liepen doelloos op straat rond want ze mochten niet meer werken en er waren veel arbeiders die niet konden lezen of schrijven. De gedachte die volgde was logisch: leerplicht. Zo waren de kinderen van de straat en konden ze tenminste lezen en schrijven als ze ouder waren. Zo sloeg men twee vliegen in één klap. De kinderen vonden het geweldig dat ze naar school konden. Dan konden ze eindelijk leren lezen en schrijven. Daarom werkte het. Kinderen waren intrinsiek gemotiveerd en leerden graag. Ze wilden een betere toekomst voor hun eigen kinderen en goed opgeleid een baan zoeken. School was vrijwel de enige optie om te leren lezen. In de omgeving van de kinderen waren er namelijk weinig mogelijkheden naast school om te leren lezen; bijna niemand in de omgeving kon lezen of schrijven, thuis en in de omgeving waren weinig boeken en je kon best overleven zonder te lezen, het was zelfs gebruikelijk. Er was dus ook weinig prikkeling voor de kinderen. Behalve het idee dat je met een goede opleiding een betere baan kon krijgen en dus een betere toekomst. School gaf deze toekomst. School was een geweldige uitvinding voor de maatschappij.

Maar school heeft zijn plicht gedaan. Als je nu om je heen kijkt zie je kinderen die niet naar school willen, niet naar school gaan. Een regering die steeds strengere regels maakt zodat de kinderen wel naar school moeten. Wat juist averechts werkt. Een systeem waarin men lang niet alleen leert wat men nodig heeft in de toekomst. (Maar ook dingen die er in de loop van de tijd bij zijn gekomen omdat een paar mensen vonden dat het moest. Helaas voor die mensen, het meeste vergeten de kinderen. Zodra kinderen het nut van weten ergens niet inzien zal dit niet op de lange termijn onthouden worden.) Een systeem dat nooit kan werken voor elk kind. Kinderen worden in grote klassen gezet met soms zelfs meer dan dertig leerlingen. Kinderen die al niet gemotiveerd zijn kunnen in een grote klas nooit hun motivatie vinden. De leraar kent de kinderen niet goed genoeg en kan niet elk kind een andere manier van lesgeven aanbieden. Terwijl dat juist nodig is voor die motivatie.

We leven niet meer in de tijd van de arbeiders. We leven niet meer in de tijd dat het in de maatschappij niet vanzelfsprekend is om te kunnen lezen. Als men nu niet meer naar school gaat worden de kinderen wel voldoende geprikkeld om te willen lezen; overal staan bordjes met dingen erop geschreven, boeken zijn er in overvloed, op elke verpakking staat wel iets geschreven. Kinderen willen leren wat hun ouders en de rest van de omgeving voortdurend doet. Bij het koken, wandelen, tv-kijken, computeren, lezen uiteraard, reizen… Noem maar op. Het is een onderdeel van ons dagelijks leven. Dit geldt voor alles wat men nodig heeft in de maatschappij. Zet een kind in de maatschappij en het kind wil alles leren wat er nodig is.

Hier is mijn weblog dan...

Nou, ik heb nu een weblog gestart... Nu maar hopen dat ik het vaak genoeg up-date...