De gedachtegang van vandaag

Mijn gedachtes gaan veel kanten op. Ik probeer ze zoveel mogelijk op papier te zetten en met jullie te delen. In afwachting van jullie feedback...

15 maart 2006

Het onstaan van de leerplicht

School, of eigenlijk leerplicht, is om een goed doordachte reden bedacht. Kinderen liepen doelloos op straat rond want ze mochten niet meer werken en er waren veel arbeiders die niet konden lezen of schrijven. De gedachte die volgde was logisch: leerplicht. Zo waren de kinderen van de straat en konden ze tenminste lezen en schrijven als ze ouder waren. Zo sloeg men twee vliegen in één klap. De kinderen vonden het geweldig dat ze naar school konden. Dan konden ze eindelijk leren lezen en schrijven. Daarom werkte het. Kinderen waren intrinsiek gemotiveerd en leerden graag. Ze wilden een betere toekomst voor hun eigen kinderen en goed opgeleid een baan zoeken. School was vrijwel de enige optie om te leren lezen. In de omgeving van de kinderen waren er namelijk weinig mogelijkheden naast school om te leren lezen; bijna niemand in de omgeving kon lezen of schrijven, thuis en in de omgeving waren weinig boeken en je kon best overleven zonder te lezen, het was zelfs gebruikelijk. Er was dus ook weinig prikkeling voor de kinderen. Behalve het idee dat je met een goede opleiding een betere baan kon krijgen en dus een betere toekomst. School gaf deze toekomst. School was een geweldige uitvinding voor de maatschappij.


Maar school heeft zijn plicht gedaan. Als je nu om je heen kijkt zie je kinderen die niet naar school willen, niet naar school gaan. Een regering die steeds strengere regels maakt zodat de kinderen wel naar school moeten. Wat juist averechts werkt. Een systeem waarin men lang niet alleen leert wat men nodig heeft in de toekomst. (Maar ook dingen die er in de loop van de tijd bij zijn gekomen omdat een paar mensen vonden dat het moest. Helaas voor die mensen, het meeste vergeten de kinderen. Zodra kinderen het nut van weten ergens niet inzien zal dit niet op de lange termijn onthouden worden.) Een systeem dat nooit kan werken voor elk kind. Kinderen worden in grote klassen gezet met soms zelfs meer dan dertig leerlingen. Kinderen die al niet gemotiveerd zijn kunnen in een grote klas nooit hun motivatie vinden. De leraar kent de kinderen niet goed genoeg en kan niet elk kind een andere manier van lesgeven aanbieden. Terwijl dat juist nodig is voor die motivatie.


We leven niet meer in de tijd van de arbeiders. We leven niet meer in de tijd dat het in de maatschappij niet vanzelfsprekend is om te kunnen lezen. Als men nu niet meer naar school gaat worden de kinderen wel voldoende geprikkeld om te willen lezen; overal staan bordjes met dingen erop geschreven, boeken zijn er in overvloed, op elke verpakking staat wel iets geschreven. Kinderen willen leren wat hun ouders en de rest van de omgeving voortdurend doet. Bij het koken, wandelen, tv-kijken, computeren, lezen uiteraard, reizen… Noem maar op. Het is een onderdeel van ons dagelijks leven. Dit geldt voor alles wat men nodig heeft in de maatschappij. Zet een kind in de maatschappij en het kind wil alles leren wat er nodig is.

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Wat cool, zo´n hele dingest waarin je dingest over de leerplicht, haha, ik met m´n dingesten. Maar, toch (ik ga even heel kritisch commentaar leveren(gnagna)) wat je zegt is niet waterdicht. Er zullen altijd kinderen blijven die mensen nodig hebben die zeggen dat ze iets moeten doen. Dat komt denk ik omdat we in een verzorgende maatschappij leven, waarin je als kind eten, onderdak en goede verzorging krijgt, zelfs als je al zelfstandig zou kunnen zijn. Kan je nog thuis blijven en ´niks´ doen. Okey, op ene bepaalde leeftijd kom je dan wel in de pubertijd en wil je weg. Maar als je telkens verzorgd bent, hoe kan je dan ineens voor jezelf zorgen. Veel jongeren zitten nu al met hetzelfde probleem, nog meer hebben er totaal geen last van, maar je begrijpt wel wat ik bedoel.
Ik denk dat het belangrijk is dat er een goede mogelijkheid is om je sociaal te ontwikkelen, dat vind ik belangrijker dan cognitieve ontwikkelingen. Je ziet dan ook dat scholen tegenwoordig voornamelijk door de kinderen gezien worden als een plek waar je je vrienden weer ziet. Stel je gooit alle scholen dicht, blijft dan niet een deel van de mensen geissoleerd binnen zitten, levend op een uitkering? Het kan heel goed, sterker nog het gebeurd nu al. Niet dat de scholen van tegenwoordig daar iets tegen doen, maar je komt er in ieder geval door in cotact met andere mensen. Blah.
En dat een paar mensjes hebben bedacht wat we moeten leren vind ik ene puberale uitspraak :p
Natuurlijk is dat niet zo, wat je leert is goed over nagedacht door deskundigen, om een zo goed mogelijke basis te krijgen om te kunnen kiezen wat je uiteindelijk wil doen en leren. Om aansluiting in de maatschappij te hebben. Dat kan dan natuurlijk ook op andere manieren, maar ach, wat klets ik, je weet het toch wel, wat ik zeg.

17/3/06 13:25  
Blogger Star*tune said...

Hehe. Ik ben het helemaal met je eens Corlijn. Maar ik bedacht ook wel dat kinderen naar een sociale plaats moeten gaan maar heb het er toch uit gelaten omdat het ging over de leerplicht over het algemeen en waarom ik vind dat het niet helemaal logisch is (op zijn zachtst gezegd) en niet hoe het anders moet. Maar misschien had ik het er inderdaad beter wel in kunnen laten. En wat betreft een puberale opmerking: Ja ja, ik bén een puber, dan mag ik af en toe tussen de haakjes wel even een puberale opmerking maken? Hehe...

17/3/06 13:37  

Een reactie posten

<< Home