Seizoen
Mijn eerste opdracht van mijn curcus. Mogen jullie raden wel seizoen dit is.
Met zijn handen in zijn zakken wachtte Bas op de tram. Wat duurde wachten toch lang.
Zijn gedachten dwaalden af naar gister. De vergadering had uren geduurd. Aan het begin ging het wel soepel maar na een hevige discussie tussen Gert en Ria wilde het niet vlotten, met als gevolg dat ze om elf uur nog niet klaar waren en nu bergen werk hadden.
Bas snoot zijn neus en tuurde voor zich uit.
Hij zag op tegen volgende week. Hij moest zoveel doen en hij wist dat hij het werk niet op tijd af zou krijgen. Hij was doodmoe en mocht zichzelf gelukkig prijzen dat hij vanavond een uurtje langer kon slapen omdat de klok achteruit gezet zou worden.
Bas schrok toen een tram plotseling voor zijn neus stond. Hij stapte in en voelde zijn oren gloeien van de warmte. Nadat hij zijn kaartje had afgestempeld wurmde hij zich tussen de mensen door en wist zich een weg te banen naar een rustiger plekje.
Het begon al donker te worden. In het westen kleurden de wolken rood en paars, wat een prachtig contrast vormde met de grijze wolken eromheen. Bas leunde tegen de paal die hij vasthield en sloot even zijn ogen. Zijn oogleden voelden zwaar. Als de tram op dat moment niet plotseling remde was dat misschien ook wel gebeurd.
Vele haltes later riep een stem de halte om waar hij eruit moest. Hij keek om zich heen, de tram was nu veel leger. Hij had nauwelijks gemerkt dat de tram langzaam was leeggestroomd. Hij stapte uit en ademde de frisse lucht in. Hij zette er flink de pas in en liep naar huis, naar zijn lekkere, warme bed.
Met zijn handen in zijn zakken wachtte Bas op de tram. Wat duurde wachten toch lang.
Zijn gedachten dwaalden af naar gister. De vergadering had uren geduurd. Aan het begin ging het wel soepel maar na een hevige discussie tussen Gert en Ria wilde het niet vlotten, met als gevolg dat ze om elf uur nog niet klaar waren en nu bergen werk hadden.
Bas snoot zijn neus en tuurde voor zich uit.
Hij zag op tegen volgende week. Hij moest zoveel doen en hij wist dat hij het werk niet op tijd af zou krijgen. Hij was doodmoe en mocht zichzelf gelukkig prijzen dat hij vanavond een uurtje langer kon slapen omdat de klok achteruit gezet zou worden.
Bas schrok toen een tram plotseling voor zijn neus stond. Hij stapte in en voelde zijn oren gloeien van de warmte. Nadat hij zijn kaartje had afgestempeld wurmde hij zich tussen de mensen door en wist zich een weg te banen naar een rustiger plekje.
Het begon al donker te worden. In het westen kleurden de wolken rood en paars, wat een prachtig contrast vormde met de grijze wolken eromheen. Bas leunde tegen de paal die hij vasthield en sloot even zijn ogen. Zijn oogleden voelden zwaar. Als de tram op dat moment niet plotseling remde was dat misschien ook wel gebeurd.
Vele haltes later riep een stem de halte om waar hij eruit moest. Hij keek om zich heen, de tram was nu veel leger. Hij had nauwelijks gemerkt dat de tram langzaam was leeggestroomd. Hij stapte uit en ademde de frisse lucht in. Hij zette er flink de pas in en liep naar huis, naar zijn lekkere, warme bed.
5 Comments:
ah, de klok verraadt het!
:-)
Wat ik mooi vind is dat de leeggestroomde tram (als blaadjes die van de bomen vallen) en het verlangen naar een bed (als een rustperiode), wat past bij de herfst.
Heeft het stukje een titel?
oh ja, seizoen is de titel.
Herfst? Ik vind het heerlijk geschreven. Je cursus bevalt dus wel?
Uiteraard, uiteraard.
Een reactie posten
<< Home