Innerlijke rust

Innerlijke rust doet snel denken aan een rustig persoon. Maar als je beter kijkt naar de definitie van innerlijk, wat hart of iets bevindend in iemands geest betekend, heeft dat niks met de buitenkant van iemand te maken. Dat klinkt uiterst logisch. Maar toch staan niet veel mensen er bij stil.

De stoere en luidruchtige jongen heeft vaak een onzeker innerlijk, iets wat niet rust te noemen valt. Een onzeker innerlijk piekert en komt nooit tot rust, want er is altijd wel iets om zorgen over te maken. Nu is het voorbeeld gegeven van een stoere jongen maar veel mensen hebben een onzeker innerlijk. Het arrogante meisje, de stille nerd, de hells angel, de boekenwurm en zelf die oh, zo, wijze leraar. Een innerlijk dat piekert en onzeker is komt nooit tot rust.

Of iemand innerlijke rust bezit zie je niet zo snel, het zit tenslotte van binnen. Maar kijk eens iemand in de ogen, daar zit de connectie tussen het innerlijk en de buitenkant. Want het zijn de ogen die naar de wereld kijken. Al zie je die ogen van de buitenkant, aan de andere kant kijkt iemand net zo naar de jouwe. Het gevoel dat iemand dan overbrengt is het innerlijk. Het kan uiteraard per keer verschillen. Maar er zal altijd een rode lijn in zitten.

Het is als een lint die zacht of ruw kan aanvoelen. Het ruwe lint heeft soms een zacht plekje en het zachte lint heeft wel eens een ruw plekje. Zo zal iemand met innerlijke rust wel eens onrustig zijn en zal iemand met een onrustig innerlijk ook wel eens rustig zijn van binnen. Het streven van verlichting is een lint volledig zo zacht als zijde te produceren, om de eeuwige rust in de ogen te vinden.